مروری بر تاریخچه ی ساختمان شهرداری رشت

ساختمان شهرداری رشت، قلب تپنده و نماد باشکوه این شهر باران خیز، داستانی شنیدنی از تحولات شهری و معماری دوران معاصر ایران را در سینه خود جای داده است. این بنا با نمای بی نظیر و برج ساعتش، نه تنها یک مرکز اداری، بلکه تجلی گاه هویت تاریخی و فرهنگی شهر رشت محسوب می شود و هر بیننده ای را به سفری در گذر زمان دعوت می کند.

شهر رشت، در اواخر دوران قاجار و اوایل دوره پهلوی، همچون بسیاری از شهرهای مهم ایران، با چالش های عدیده ای در زمینه سازماندهی شهری و ارائه خدمات عمومی مواجه بود. نبود یک نهاد متمرکز و مقتدر برای مدیریت امور شهری، معضلات بهداشتی، ترافیکی، و خدماتی را تشدید کرده بود. این نیاز مبرم به یک «بلدیه» مدرن، که بتواند امور شهری را بر پایه اصول نوین اداره کند، به تدریج احساس شد.

اداره بلدیه رشت، پیش از احداث ساختمان کنونی، در مکان های متعددی مستقر بود. برخی منابع به ساختمان «خوشتاریا» به عنوان یکی از اولین محل های استقرار بلدیه اشاره می کنند. این جابه جایی ها و نبود یک مکان ثابت و درخور برای نهاد مهمی چون بلدیه، ضرورت احداث یک بنای دائمی و نمادین را بیش از پیش نمایان ساخت. با گذشت زمان و گسترش شهر، مسئولان وقت به این نتیجه رسیدند که برای مدیریت کارآمد و ایجاد ساختاری منظم در شهر، وجود یک ساختمان مرکزی و باشکوه برای بلدیه امری حیاتی است.

تأسیس اداره بلدیه در رشت، نشان از آغاز مرحله ای جدید در تاریخ شهرسازی این دیار داشت. این نهاد نوپا، ماموریت داشت تا چهره شهر را دگرگون ساخته و با ارائه خدماتی چون تنظیف، روشنایی معابر، ساخت و ساز شهری و نظارت بر بازار، سطح زندگی شهروندان را ارتقا بخشد. این وظایف مهم، نیازمند یک ستاد مرکزی بود که بتواند تمامی این بخش ها را هماهنگ کرده و به بهترین نحو اداره کند. این تفکر، زمینه را برای تصمیم گیری نهایی جهت احداث عمارت بزرگ و ماندگار شهرداری رشت فراهم آورد.

از تپه تا کاخ: پیش زمینه های ساخت و انتخاب مکان

انتخاب مکان مناسب برای احداث ساختمان بلدیه، از اهمیت بالایی برخوردار بود، چرا که قرار بود این بنا به قلب تپنده و نماد شهر تبدیل شود. زمینی که در نهایت برای ساخت عمارت شهرداری رشت برگزیده شد، تپه ای بلند و مرتفع بود که در ضلع غربی میدان کنونی قرار داشت. این تپه، تنها یک قطعه زمین معمولی نبود؛ بر روی آن، بقعه ای به نام آقا سید ابوجعفر وجود داشت که برای مردم محلی از قداست خاصی برخوردار بود.

فرآیند آماده سازی زمین و آغاز پروژه ساختمانی، با چالش های اولیه همراه بود. تسطیح تپه، جابه جایی بقعه و آماده سازی زیرساخت ها، مراحل پیچیده ای بودند که نیازمند برنامه ریزی دقیق و منابع کافی بودند. با این حال، اهمیت استراتژیک این موقعیت و چشم انداز آینده شهر، بر تمامی این دشواری ها فائق آمد. در نهایت، پس از طی شدن مراحل اولیه و آماده سازی زمین، کلنگ احداث ساختمان باشکوه شهرداری رشت در پاییز سال 1302 خورشیدی به زمین زده شد. این تاریخ، نقطه عطفی در تاریخ شهرسازی رشت محسوب می شود، چرا که نویدبخش تولد نمادی جدید برای این شهر بود.

پروژه ساختمانی شهرداری، نه تنها از نظر ابعاد و وسعت، بلکه از نظر مهندسی و معماری نیز یک پروژه بلندپروازانه به شمار می رفت. انتخاب این مکان مرتفع، امکان دید وسیع به اطراف را فراهم می آورد و به ساختمان، جلوه ای با عظمت می بخشید. مسئولان وقت با انتخاب این محل، به دنبال ایجاد یک نقطه کانونی بودند که بتواند هویت مدرن و رو به توسعه شهر رشت را به نمایش بگذارد. این تپه باستانی، پس از قرن ها، میزبان بنایی شد که برای دهه ها مرکز تصمیم گیری های شهری و نماد پیشرفت رشت باقی ماند.

شاهکار آرتم سرداراف: معماری و جزئیات ساخت

ساختمان شهرداری رشت، با معماری چشم نواز و جزئیات دقیق خود، حاصل نبوغ و تخصص مهندسی به نام آرتم سرداراف است. آرتم سرداراف، یک معمار ارمنی-آلمانی بود که در رشت اقامت داشت و دانش و تجربه اروپایی خود را در این پروژه عظیم به کار گرفت. او در سال ۱۲۸۶ خورشیدی برای نظارت بر ساخت این بنا، توسط اداره بلدیه رشت استخدام شد و مسئولیت طراحی و اجرای این شاهکار معماری را بر عهده گرفت.

معمار و الهام گیری

آرتم سرداراف، با تسلط بر اصول معماری نئوکلاسیک و الهام گیری از سبک های رایج در شهرهای اروپایی، به ویژه خیابان نوسکی سن پترزبورگ روسیه، توانست طرحی را ارائه دهد که هم با اقلیم و فرهنگ رشت سازگار باشد و هم شکوه و عظمتی اروپایی به آن ببخشد. انتخاب سبک نئوکلاسیک برای این بنا، نشان از تمایل به مدرنیته و همگامی با جریان های معماری جهانی در آن دوران داشت. سرداراف با ظرافت خاصی، عناصری از معماری اروپایی را با نیازهای بومی ترکیب کرد و بنایی خلق کرد که در عین حال که بومی به نظر می رسید، از استانداردهای بالای معماری بین المللی نیز برخوردار بود.

ویژگی های معماری

عمارت شهرداری رشت، با ویژگی های منحصربه فرد خود، بلافاصله پس از تکمیل به نمادی از زیبایی و پیشرفت تبدیل شد. نمای بیرونی ساختمان، با دیوارهای تمام سفید و ردیف های منظم بلوک های بزرگ، ظاهری باشکوه و در عین حال ساده به آن می بخشد. پنجره های هلالی شکل، با قاب های چوبی، نور طبیعی را به داخل فضاهای داخلی هدایت کرده و جلوه ای خاص به نما می دهند.

فضاهای داخلی ساختمان نیز به همان اندازه تاثیرگذار هستند. پله های باریک با نرده های چوبی حکاکی شده، حس اصالت و قدمت را القا می کنند و راهروهای بلند با پنجره های بزرگ، فضایی دلباز و روشن ایجاد می کنند. هر گوشه از این بنا، از جزئیات تزئینی ظریفی برخوردار است که نشان از دقت و وسواس معمار در طراحی و اجرا دارد. انتخاب مصالح با کیفیت و توجه به ریزترین جزئیات، باعث شده تا این بنا پس از گذشت نزدیک به یک قرن، همچنان پابرجا و باوقار باقی بماند.

آرتم سرداراف، نه تنها یک مهندس، بلکه یک هنرمند بود که توانست روح معماری اروپایی را با حال و هوای رشت در هم آمیزد و بنایی خلق کند که سال هاست نماد شهر رشت و مرکز هویت شهری آن به شمار می رود.

مدت زمان ساخت این بنای عظیم، از سال 1286 تا 1305 خورشیدی به طول انجامید. این دوره تقریباً دو دهه ای، نشان دهنده پیچیدگی و وسعت پروژه و همچنین چالش های فنی و اجرایی آن زمان است. در این سال ها، مراحل مختلفی از پی ریزی و ساختار اصلی گرفته تا جزئیات معماری و تزئینات داخلی، با دقت و وسواس فراوان انجام شد. تکمیل این بنا، خود گواهی بر همت و اراده مسئولان و مهندسانی بود که در آن دوران، رویای شهری مدرن و سازمان یافته را در سر داشتند.

تولد یک نماد: افتتاح و آغاز فعالیت

پس از سال ها تلاش بی وقفه و زحمات فراوان، سرانجام در چهارم اردیبهشت ماه 1305 خورشیدی، ساختمان باشکوه شهرداری رشت به طور رسمی افتتاح و توسط مهندس آرتم سرداراف تحویل داده شد. این رویداد مهم، نه تنها برای شهر رشت، بلکه برای کل کشور حائز اهمیت بود و نشان از پیشرفت و مدرنیزاسیون در نهادهای اداری داشت.

مراسم افتتاحیه با حضور مقامات بلندپایه کشوری و لشکری، از جمله نمایندگان دولت مرکزی و مسئولان محلی، برگزار شد. این تاریخ خاص، یعنی اردیبهشت 1305، مقارن با دوران اوج گیری قدرت رضا شاه پهلوی و تنها یک سال پس از تاجگذاری وی بود. در آن دوره، توجه ویژه ای به توسعه شهری و ایجاد زیرساخت های مدرن در سراسر کشور معطوف بود و افتتاح این بنای مهم در رشت، در راستای همین سیاست ها قرار می گرفت. این همزمانی، به ساختمان شهرداری رشت، جایگاهی بیش از یک بنای اداری بخشید و آن را به نمادی از اقتدار و عزم دولت جدید برای آبادانی کشور تبدیل کرد.

با افتتاح رسمی، اداره بلدیه رشت به طور کامل از محل های قبلی خود (مانند ساختمان خوشتاریا) به این عمارت جدید و باشکوه منتقل شد. از همان روز، فعالیت های شهری با جدیت بیشتری در این مرکز جدید آغاز گردید. این ساختمان به عنوان ستاد مرکزی برای تمامی امور مربوط به شهرسازی، نظافت، روشنایی معابر، کنترل بازار و سایر خدمات شهری عمل می کرد و به سرعت به کانون فعالیت های اداری و اجتماعی شهر تبدیل شد. کارمندان و مسئولان بلدیه، در محیطی مناسب تر و مجهزتر، قادر به ارائه خدمات بهتری به شهروندان بودند و این امر، رضایت عمومی را در پی داشت.

آغاز به کار رسمی بلدیه در این ساختمان، به معنای ورود رشت به دوران جدیدی از مدیریت شهری و زندگی متمدنانه بود. این بنا، نه تنها یک مرکز اداری، بلکه نمادی از توسعه، پیشرفت و هویت شهری نوین رشت محسوب می شد که تاثیر عمیقی بر سیمای عمومی شهر و روحیه شهروندان گذاشت. این ساختمان به سرعت به یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین بناهای رشت تبدیل شد و حضور پرابهتش در قلب شهر، گواه بر اهمیت و جایگاه آن در تاریخ این دیار بود.

برج ساعت: صدای زمان در قلب رشت

برج ساعت ساختمان شهرداری رشت، با صدای دلنشین زنگ هایش، سال هاست که به یکی از نمادهای اصلی و جدایی ناپذیر این شهر تبدیل شده است. بسیاری تصور می کنند که این ساعت از همان ابتدا و همزمان با ساختمان اصلی وجود داشته، اما واقعیت این است که برج ساعت حدود سه سال پس از افتتاح عمارت شهرداری، یعنی در سال 1308 خورشیدی، بر فراز آن نصب شد.

تصمیم برای نصب ساعت بر روی برج دیده بانی ساختمان شهرداری، یک گام مهم دیگر در راستای مدرنیزاسیون شهر بود. در آن زمان، برای انتخاب طرح و سازنده ساعت، آگهی هایی در روزنامه های وقت منتشر شد. این فرآیند رقابتی، نشان از اهمیت این پروژه برای مسئولان شهری داشت. در نهایت، پس از بررسی طرح های مختلف، ساعتی با ویژگی های خاص انتخاب و بر بالای ساختمان شهرداری رشت جای گرفت.

ساعت شهرداری رشت، با ویژگی های منحصر به فرد خود، به سرعت جایگاه ویژه ای در میان مردم پیدا کرد. صدای زنگ این ساعت، که هر ساعت به تعداد آن ساعت به صدا درمی آید و هر نیم ساعت یک بار زنگ می زند، به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره شهروندان رشت تبدیل شد. این صدا، نه تنها زمان را به مردم اطلاع می داد، بلکه به نوعی ضربان قلب شهر نیز محسوب می شد. در دوران گذشته که ساعت های شخصی به اندازه امروز رایج نبودند، این ساعت نقش حیاتی در تنظیم زندگی مردم داشت؛ از وقت شروع کار و پایان مدارس گرفته تا زمان برگزاری جلسات و مراسمات.

اهمیت فرهنگی این ساعت، فراتر از صرفاً نمایش زمان است. صدای زنگ آن، خاطرات بسیاری را در ذهن نسل های مختلف رشتوندان تداعی می کند؛ از لحظات شادی و جشن ها گرفته تا دوران سخت و رویدادهای تاریخی. این برج ساعت، شاهد ده ها سال تحول و تغییر در شهر بوده و همچنان با صلابت و اقتدار، زمان را در قلب رشت به صدا درمی آورد. امروزه، این ساعت نه تنها یک ابزار برای سنجش زمان، بلکه یک نماد فرهنگی و بخشی از هویت شهری رشت است که در عکس ها و کارت پستال ها، به عنوان یکی از مهم ترین جاذبه های شهر به تصویر کشیده می شود.

چالش ها و تحولات در گذر زمان: مقاومت و بازسازی

ساختمان شهرداری رشت، در طول تاریخ پرفراز و نشیب خود، شاهد حوادث و تحولات بسیاری بوده است. از جمله مهم ترین این حوادث، زلزله ویرانگر سال 1369 خورشیدی (معروف به زلزله رودبار و منجیل) بود که خسارات گسترده ای را به استان گیلان و از جمله شهر رشت وارد آورد. عمارت شهرداری نیز از آسیب های این زلزله مهیب در امان نماند و بخش هایی از آن دچار آسیب های جدی شد.

زلزله ۱۳۶۹ و بازسازی

پس از وقوع زلزله، بسیاری از ساختمان های قدیمی شهر نیاز به مرمت و بازسازی اساسی داشتند. ساختمان شهرداری رشت نیز که قلب تپنده شهر و نماد آن محسوب می شد، نیازمند توجه ویژه ای بود. در این دوره، مهندسی دلسوز و متخصص به نام روبرت واهانیان، نقش کلیدی در فرایند بازسازی و مرمت این بنا ایفا کرد. او با تخصص و تجربه ای که داشت، توانست با حفظ اصالت معماری و جزئیات تاریخی ساختمان، آن را بازسازی کرده و جانی دوباره به این عمارت باشکوه ببخشد. این بازسازی نه تنها به استحکام بنا افزود، بلکه کمک کرد تا این اثر ارزشمند ملی، از گزند زمان و حوادث طبیعی در امان بماند و برای نسل های آتی حفظ شود.

رؤیای موزه بلدیه

یکی از مهم ترین تحولات مورد انتظار برای ساختمان شهرداری رشت در سالیان اخیر، تبدیل آن به موزه بلدیه و مرکز اسناد شهرداری بوده است. این ایده، برای اولین بار در جشن یکصد سالگی شهرداری رشت در سال 1386 مطرح شد و همزمان با کلنگ زنی ساختمان جدید شهرداری در میدان گیل، وعده ایجاد این موزه در کاخ شهرداری رشت داده شد. هدف از این اقدام، حفظ و نمایش اسناد تاریخی، مدارک، و اشیاء مرتبط با یک قرن فعالیت بلدیه و شهرداری رشت بود.

در سالیان بعد نیز، این ایده مورد توجه قرار گرفت. در اجلاس مجمع مشورتی کلانشهرها در تیرماه 1393، مصوباتی برای ایجاد موزه بلدیه و مرکز اسناد در کاخ شهرداری رشت، موزه هنرهای معاصر در ساختمان هتل ایران، و موزه مشروطه گیلان در یکی از خانه های قدیمی رشت یا عمارت کلاه فرنگی صورت گرفت. این مصوبات، نشان از عزم مسئولان برای حفظ و احیای میراث فرهنگی شهر داشت.

با این حال، با گذشت زمان، این رؤیا به طور کامل محقق نشده است. یکی از دلایل اصلی عدم تحقق کامل این طرح، عدم اتمام ساخت مجتمع مدرن شهرداری و شورای شهر رشت است که قرار بود با انتقال فعالیت های اداری به آن، کاخ شهرداری رشت به طور کامل برای کاربری موزه ای آماده شود. این تاخیر در تکمیل ساختمان جدید، باعث شده تا بخش هایی از عمارت قدیمی همچنان مورد استفاده اداری قرار گیرد و رؤیای موزه بلدیه به تعویق بیفتد. با این وجود، در اردیبهشت 1394، محمدعلی ثابت قدم، شهردار وقت رشت، ایجاد موزه شهر و مرکز اسناد شهرداری را از برنامه های خود اعلام کرد که امیدها را برای تحقق این مهم زنده نگه داشت.

تأثیر پیاده راه شدن میدان شهرداری

تغییر کاربری میدان شهرداری رشت و تبدیل آن به یک پیاده راه فرهنگی، تاثیر عمیقی بر جایگاه و نقش ساختمان شهرداری گذاشت. پیش از این، میدان شهرداری یک تقاطع پرتردد و پر از ترافیک بود که دسترسی به بناهای تاریخی آن را دشوار می کرد. اما با تبدیل شدن به بزرگترین پیاده راه کشور، این میدان به فضایی دلنشین و آرام برای گشت و گذار و تعاملات اجتماعی تبدیل شد.

در این تحول، ساختمان شهرداری به عنوان اصلی ترین جاذبه بصری و تاریخی میدان، نقش محوری پیدا کرد. حالا، بازدیدکنندگان می توانند در آرامش کامل، از نمای باشکوه این عمارت لذت ببرند، عکس یادگاری بگیرند و در رویدادهای فرهنگی که در محوطه پیاده راه برگزار می شود، شرکت کنند. این تغییر کاربری، به ساختمان شهرداری رشت، حیاتی دوباره بخشید و آن را بیش از پیش در کانون توجه گردشگران و شهروندان قرار داد. در واقع، پیاده راه شدن میدان، فرصتی طلایی برای نمایش و تجلیل از این نماد تاریخی شهر فراهم آورد.

طرح بازسازی میدان شهرداری رشت و تبدیل آن به پیاده راه، نه تنها از نظر اجتماعی و فرهنگی تاثیرگذار بود، بلکه در سطح بین المللی نیز به رسمیت شناخته شد. این طرح در سال 2017، در رقابت بزرگ «A’Design Award & Competition» مورد توجه قرار گرفت و توانست برنده جایزه بخش برنامه ریزی شهری و طراحی شهری شود. این افتخار، مهر تاییدی بر اهمیت و موفقیت پروژه بازسازی و نقش ساختمان شهرداری در این تحول بود.

ساختمان شهرداری امروز: تجلی گذشته در حال

امروزه، ساختمان شهرداری رشت همچنان به عنوان یکی از مهم ترین نمادهای شهر و یکی از برجسته ترین نمونه های معماری دوران خود، پابرجاست. این بنا، با وجود گذشت سال ها و تغییرات فراوان در شهر، همچنان اقتدار و زیبایی خود را حفظ کرده است. هرچند که بخش هایی از فعالیت های اداری شهرداری به ساختمان های جدیدتر منتقل شده، اما این عمارت تاریخی همچنان قلب مرکزی بسیاری از امور مدیریتی و فرهنگی شهر رشت محسوب می شود.

این ساختمان، به دلیل قدمت و اهمیت معماری اش، به عنوان یک اثر ملی در فهرست میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است. این ثبت ملی، نشان دهنده ارزش بالای تاریخی و هنری این بنا است و لزوم حفظ و حراست از آن را دوچندان می کند. میراث بانان و دوستداران تاریخ، همواره بر اهمیت نگهداری و مرمت این بنا تاکید دارند تا بتوان آن را برای نسل های آینده نیز به یادگار گذاشت.

نقش ساختمان شهرداری رشت در حال حاضر، فراتر از یک مرکز اداری است. این بنا به یک جاذبه گردشگری و فرهنگی مهم در رشت تبدیل شده است. قرار گرفتن آن در قلب پیاده راه فرهنگی رشت، فرصتی بی نظیر را برای گردشگران فراهم آورده تا با قدم زدن در این فضای دلنشین، از نزدیک شاهد شکوه و عظمت این بنای تاریخی باشند. بسیاری از رویدادهای فرهنگی، هنری و اجتماعی شهر، در محوطه میدان شهرداری و با محوریت این ساختمان برگزار می شوند که به پویایی فضای شهری و جذب بازدیدکننده کمک شایانی می کند.

گردشگران و علاقه مندان به تاریخ و معماری، می توانند با بازدید از این بنا، سفری به گذشته شهر رشت داشته باشند. از نمای بیرونی با شکوه آن گرفته تا جزئیات معماری داخلی (در صورت دسترسی عمومی به بخش هایی از آن)، هر گوشه ای از این ساختمان داستانی برای گفتن دارد. برج ساعت آن نیز همچنان با صدای زنگ های خود، زمان را در شهر جاری می کند و به نوستالژی این مکان می افزاید. ساختمان شهرداری رشت، با ایستادگی در برابر گذر زمان و حفظ جایگاه خود، به معنای واقعی کلمه، تجلی گاه گذشته ای پربار در حال و آینده شهر است.

در کنار ساختمان شهرداری، دیگر بناهای تاریخی همچون هتل ایران، ساختمان پست و کتابخانه ملی نیز در میدان شهرداری قرار دارند که همگی مجموعه ای بی نظیر از معماری دوره پهلوی را به نمایش می گذارند. این مجموعه، به همراه فضای پیاده راه و مجسمه های هنری، میدان شهرداری رشت را به یکی از زنده ترین و جذاب ترین نقاط شهر برای بازدیدکنندگان تبدیل کرده است. حضور دکه های خوراکی فروشی محلی و خودروهای برقی برای رفاه حال گردشگران، تجربه بازدید از این منطقه را لذت بخش تر می سازد. تمامی این عوامل، به ساختمان شهرداری رشت جایگاه ویژه ای به عنوان یکی از مهم ترین میراث های معماری و فرهنگی ایران بخشیده اند.

نمادی ابدی از تاریخ رشت

داستان ساختمان شهرداری رشت، از کلنگ زنی در تپه ای باستانی در سال 1302 خورشیدی تا تبدیل شدن به نمادی باشکوه در قلب پیاده راه فرهنگی امروز، روایتگر مسیری پر از تحول و رشد است. این بنا که حاصل نبوغ آرتم سرداراف و الهام گرفته از معماری سن پترزبورگ است، نه تنها شاهکاری از سبک نئوکلاسیک در ایران محسوب می شود، بلکه به عنوان مرکز اداره بلدیه و سپس شهرداری، نقش محوری در سازماندهی و مدرنیزاسیون شهر رشت ایفا کرده است.

از آغاز به کار رسمی در سال 1305 خورشیدی و نصب برج ساعت در 1308، تا مقاومت در برابر زلزله 1369 و بازسازی توسط روبرت واهانیان، هر دوره از تاریخ این ساختمان، فصلی جدید از مقاومت و پویایی را ورق زده است. این بنا نه تنها شاهد تاریخ شهر، بلکه خود بخش لاینفکی از آن است. تمامی این رویدادها و تلاش ها، ساختمان شهرداری رشت را به یک میراث معماری و فرهنگی ارزشمند تبدیل کرده اند که فراتر از یک بنای اداری، به نمادی از هویت و حافظه جمعی شهروندان رشت تبدیل شده است.

ساختمان شهرداری رشت، با وجود تغییر کاربری های احتمالی و برنامه ریزی ها برای تبدیل بخشی از آن به موزه بلدیه، همچنان به عنوان یک جاذبه تاریخی و گردشگری مهم در قلب رشت می درخشد. این بنای باشکوه، با برج ساعتش که هنوز هم در لحظات خاص روز زنگ می زند، همچنان صدای زمان و تاریخ رشت را به گوش رهگذران می رساند. اهمیت این ساختمان به حدی است که حفظ و حراست از آن برای نسل های آتی، وظیفه ای ملی به شمار می رود.

این نماد ابدی از تاریخ رشت، همواره در کانون توجه قرار خواهد داشت و هر بازدیدکننده ای را به سفری در گذشته پربار این شهر دعوت می کند. این عمارت، با هر بلوک سنگی و هر پنجره هلالی، داستانی ناگفته از گذشته را بازگو می کند و به ما یادآوری می کند که چگونه یک بنا می تواند تجلی گاه روح یک شهر باشد. برای تجربه نزدیک این شکوه تاریخی و لمس هویت رشت، بازدید از ساختمان شهرداری و میدان پیرامون آن، تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود.