کشف یک ابرزمین با اتمسفر غلیظ در فاصله 41 سال نوری زمین
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری دکتر نانو، دانشمندان از کشف اتمسفر غلیظ دور «ابر زمینی» در فاصله 41 سال نوری از ما خبر دادند. اندازه این «ابر زمین» دوبرابر کره زمین و هشت برابر سنگین تر از آن است. آیا با توجه به وجود این اتمسفر و درنتیجه آن ثبات دمای این سیاره نزدیک، زندگی بر روی آن امکان پذیر است؟
بنابر مطالعه جدیدی که در روز چهارشنبه 8 مه در مجله نیچر به چاپ رسید، ستاره شناسان اتمسفر غلیظی را در اطراف سیاره ای به اندازه دوبرابر زمین در یک منظومه شمسی دیگر در نزدیکی زمین کشف کردند.
این به اصطلاح ابرزمین که با نام «55 خرچنگ ای» (Cancri 55 e) شناخته می شود از جمله معدود سیاره های سنگی در خارج از منظومه شمسی ما است که دارای اتمسفر قابل توجهی متشکل از دی اکسید کربن و مونوکسید کربن است. با این حال جو زمین ترکیبی از نیتروژن، اکسیژن، آرگون و دیگر گازها است.
ابرزمین به سیاره های گفته می شود که اندازه ای بزرگتر از زمین و کوچک تر از نپتون دارند.
یان کراسفیلد، ستاره شناسی در دانشگاه کانزاس که بر روی سیاره های فراخورشیدی کار می کند، می گوید: «احتمالا این قوی ترین مدرک مبنی بر دارای اتمسفر بودن این سیاره است.»
دمای جوش در این سیاره به دو هزار و 300 درجه سانتیگراد می رسد و این بدان معنی است که بعید است این سیاره میزبان حیات باشد.
با این حال، به گفته دانشمندان، این کشف می تواند نوید بخش وجود سیاره های دیگر با اتمسفری زخیم و مناسب تر برای حیات باشد.
این سیاره فراخورشیدی که تنها 41 سال نوری (397.7 هزار میلیارد کیلومتر) از ما فاصله دارد و وزن آن هشت برابر زمین است، آنچنان نزدیک به ستاره کوپرنیکش (55 خرچنگ) می چرخد که در دو سوی آن شب و روز دایمی برقرار است. سطح این سیاره نیز با اقیانوس هایی از ماگما (مواد مذاب) پوشیده شده است.
محققان برای یافتن ترکیب اتمسفر این سیاره به بررسی یافته های تلسکوپ جیمز وب پیش و پس از گذر آن از مقابل ستاره اش پرداختند. آن ها نور ساطع بر سیاره را از نور ستاره تفکیک و از داده های بدست آمده برای محاسبه دمای این ابرزمین استفاده کردند.
در نتیجه این طور می نماید که دما گرما در سراسر این سیاره توزیع شده که این موضوع شاهدی بر اثر اتمسفر است. به نظر می رسد که گازهای ساطع شده از اقیانوس های ماگما نقش بسزایی در ثبات اتمسفر بازی می کنند.
بررسی این ابرزمین همچنین می تواند از تکامل زمین و مریخ که پیش از سرد شدن با اقیانوس های ماگما پوشیده بودند، شواهدی در اختیار محققان بگذارد.
رنیو هو، ستاره شناس ناسا که در این مطالعه شرکت داشته است می گوید: «این پنجره ای نادر است. ما از این پنجره می توانیم به مراحل اولیه تکامل سیاره بنگریم.»