جای خالی مبحث 19 در ساختمان سازی
مباحث مقررات ملی و به ویژه مبحث 19 مقررات ملی ساختمان مصرف انرژی را تا 50 درصد در ساختمان ها کاهش می دهد، اما پیمانکاران به دلیل تلاش برای کاهش هزینه ساخت و ساز امکان از اجرای مبحث 19 خودداری می کنند.
به گزارش دکتر نانو، بخش خانگی بیش از 30 درصد مصرف برق و گاز طبیعی را در کشور به خود اختصاص داده است و برق مصرفی این بخش در طی دوره گرم سال و گاز مصرفی آن در طی دوره سرد سال به دلیل ملاحظات اجتماعی و فنی معمولاً با محدودیت مواجه نمی شود و ناترازی تولید و مصرف انرژی در این دوره ها عموماً به سایر بخش های مصرف کننده اعمال می شود.
بر همین اساس، ضروری است تا در ساخت وسازهای جدید ضمن حفظ آسایش ساکنان، حتی الامکان با رعایت ملاحظاتی، مصرف انرژی در این بخش مدیریت شود تا محدودیت های کمتری به سایر بخش های مولد کشور اعمال شود.
عدم توجه به این مهم، باعث گسترش ناترازی حتی به بخش خانگی می شود، برای رعایت و مدیریت مصرف انرژی در بخش خانگی ضرورت دارد مبحث 19 مقررات ملی ساختمان به صورت دقیق اجرا شود که انجام آن در رفع ناترازی انرژی کشور می تواند کاملاً اثربخش باشد.
مطابق فراز 5 از بخش دوم سیاست های بهینه سازی در سند «تراز تولید و مصرف گاز طبیعی در کشور تا افق 1420» مصوب مهرماه 1399 شورای عالی انرژی با عنوان سیاست های مدیریت مصرف انرژی در بخش ساختمان، رعایت کامل مبحث 19 مقررات ملی ساختمان در تمامی ساختمان های جدیدالاحداث به صورت اجباری در نظر گرفته شده و اجرای این مهم مورد تاکید قرار گرفته است.
از سوی دیگر تعیین معیار مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی بر اساس استاندارد ملی شماره 14253 و نصب برچسب انرژی برای این ساختمان ها نیز قطعاً می تواند در اقبال هر چه بیشتر سازندگان به رعایت ملاحظات بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی کمک کند.
در کنار این موارد می توان با وضع مقرراتی نسبت به ایجاد انگیزه مضاعف در سازندگان اقدام کرد تا در ساخت وسازهای جدید در صورتی که حداقلی از ملاحظات بهینه سازی مصرف انرژی رعایت نشود، امکان برقراری انشعاب برق و گاز وجود نداشته باشد، چنانچه اقدامات انجام شده چندان مطلوب نباشد هزینه های برقراری این انشعابات نیز می تواند بدون یارانه در نظر گرفته شود و هزینه انرژی مصرفی نیز تا زمان انجام اقدامات اصلاحی، افزایش یابد.
در این راستا سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور از طریق مهندسین ناظر خود می تواند در ساختمان های مسکونی در حال احداث، نحوه انجام اقدامات اساسی را بررسی کرده و ارزیابی خود را به همراه تصاویر قابل استناد برای شرکت های تابعه وزارت نفت و نیرو که مسیولیت واگذاری انشعاب گاز طبیعی و برق را بر عهده دارند ارسال کند تا در صورتی که این اقدامات به طور مطلوب انجام نشده باشد انشعاب برق و گاز تا زمان اصلاح و تکمیل این اقدامات برقرار نشود.
عایق کاری حرارتی پوسته خارجی ساختمان با عایق استاندارد، استفاده از قاب پنجره upvc یا آلومینیومی ترمال بریک با شیشه دوجداره استاندارد، عایق کاری لوله های آب گرم، دیگ و منابع دوجداره آب گرم و منابع انبساط، استفاده از سامانه های کنترل موضعی دما و کنترل هوشمند موتورخانه، استفاده از تجهیزات سرمایشی و گرمایشی استاندارد با راندمان بالا، استفاده از نیروگاه خورشیدی خانگی، نصب تجهیزات هوشمندسازی مدیریت مصرف انرژی، نصب سیستم تولید همزمان برق، حرارت و برودت، نصب پمپ حرارتی زمین گرمایی، نصب آبگرمکن خورشیدی برای تامین آب گرم مصرفی، نصب سیستم خورشیدی به عنوان پیش گرمکن موتورخانه و نصب سایبان بر روی کندانسور کولر گازی و سقف کولر آبی از جمله این اقدامات است.
مهندسین ناظر باید در طی دوره ساخت وساز ساختمان های جدید خصوصاً در نهضت ملی مسکن، نظارت دوچندانی بر رعایت کامل مبحث 19 مقررات ملی ساختمان داشته باشند.
برآوردها نشان می دهد به رغم اینکه افزایش هزینه های ساخت وساز با رعایت مبحث 19 حدود 10 درصد است و با حصول صرفه جویی، هزینه های مصرف انرژی در دوره بهره برداری ساختمان کاهش می یابد، لیکن کماکان کشور در زمینه اجرای کامل مبحث 19 بدون تاثیر شگرف در اقتصاد و تولید مسکن به منظور کاهش هدررفت انرژی با ضعف و مشکلات جدی مواجه است.
با اجرای مبحث 19 مقررات ملی ساختمان، ارزیابی میزان مصرف انرژی در بخش ساختمان و مسکن و اجرای استانداردهای مصرف انرژی در ساختمان ها می توان از هدررفت انرژی جلوگیری کرد.
براساس مصوبه شورای عالی انرژی و دولت که تصریح کرده است طی 10 سال آینده شاخص شدت مصرف انرژی به یک دوم وضع کنونی کاهش یابد، تشکیل بازار بهینه سازی انرژی با ظرفیتی معادل 3.5 میلیون معادل بشکه نفت خام نیز در روز می تواند آغاز فرآیندی موثر در این زمینه باشد.
پایان خبر دکتر نانو