ماسک فیک – دکتر نانو

به گزارش دکتر نانو خراسان نوشت: در روزهای اخیر نیویورک تایمز در گزارشی مدعی شد ایلان ماسک با نماینده ایران در سازمان ملل دیدار کرده است. کمی بعد دیگر رسانه های آمریکایی همچون  آسوشیدپرس و سی بی اس نیز ادعای نیویورک تایمز را تکرار کرده و جزئیات بیشتری از این دیدار را در رسانه ها منتشر کردند. دومینوی این ادعاها ادامه داشت تا این که روز گذشته  اسماعیل بقایی سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در خصوص ادعای مطرح شده در برخی رسانه های آمریکایی درباره دیدار ایلان ماسک با نماینده دایم جمهوری اسلامی ایران در نیویورک ضمن تکذیب قاطع انجام چنین دیداری از فضاسازی گسترده رسانه های آمریکایی در این خصوص ابراز تعجب کرد.
از موضع گیری تند کیهان تا نگاه فنی و اقتصادی فرهیختگان 
این تکذیبیه درحالی به صورت رسمی در رسانه های داخلی کشور منتشر شد که تحلیلگران و رسانه های داخلی هر یک از زاویه ای این دیدار را مورد بررسی قرار داده بودند.  واکنش حسین شریعتمداری مدیر مسئول کیهان به خبر ادعایی نیویورک تایمز؛ بیشترین توجه را به خود جلب کرد. شریعتمداری به نوعی این دیدار را انجام گرفته تلقی کرده و  دولت چهاردهم را با ادبیاتی تند و عجیب مورد نقد خود قرار داده است:« اکنون این پرسش از برادر عزیزمان جناب آقای پزشکیان در میان است که آیا ملاقات نماینده ایران در سازمان ملل متحد با نماینده ترامپ به صورت «پنهان»! و در یک مکان «مخفی»! و خودداری طرفین از اعلام نظر درباره انجام این ملاقات با اطلاع رئیس جمهور محترم کشورمان صورت پذیرفته و یا بدون اطلاع ایشان بوده است؟! اگر با اطلاع ایشان بوده است اولاً؛ تناقض میان این ملاقات ذلت بار و برخاسته از دیپلماسی التماسی با اظهارات و شعارهای جناب پزشکیان چگونه قابل تعریف است؟! و اگر ملاقات یادشده بدون اطلاع رئیس جمهور محترم و در بی خبری جناب ایشان صورت پذیرفته نماینده کشورمان در سازمان ملل با کدام مجوز قانونی دست به این اقدام زده و حیثیت ایران اسلامی و قدرتمند را نزد بیگانگان و اصلی ترین دشمن ایران و ایرانیان مخدوش و لکه دار کرده است؟! اساساً چرا اصرار داشته اند که این ملاقات پنهان و در مکانی مخفی انجام شود؟! و چرا هر دو سوی ماجرا از پاسخ درباره انجام یا عدم انجام آن طفره رفته اند؟! این ملاقات با مواضع بارها اعلام شده آقای عراقچی وزیر محترم امور خارجه کشورمان نیز در تناقض آشکار است … از آن جا که این ملاقات با مواضع بارها اعلام شده رئیس جمهور همخوانی ندارد بعید به نظر می رسد که با اطلاع ایشان صورت پذیرفته باشد. اگرچه در این میان نمی توان و نباید نقش برخی مشاوران بداندیش و کج اندیش به رئیس جمهور را نادیده گرفت!» اظهارات شریعتمداری اما به مذاق برخی فعالان و چهره های جریان اصلاحات و اعتدال خوش نیامد و آنان در سخنان خود نسبت به شریعتمداری موضع گرفتند. به عنوان نمونه احمدزید آبادی در یادداشتی مدعی شد که این اظهارات شریعتمداری برخاسته از نگاه سیاسی اوست: «مخالفت روزنامۀ کیهان با دیدار ایلان ماسک و نمایندۀ جمهوری اسلامی در نیویورک امری کاملاً طبیعی است چون این اتفاق در دورۀ ریاست جمهوری مسعود پزشکیان رخ داده است!اگر همین اتفاق در دورۀ ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد یا مرحوم سید ابراهیم رئیسی رخ می داد؛ کیهان آن را به عنوان یک “شاهکار دیپلماتیک” یا “پیروزی بی سابقه” مطرح می کرد و در برابر انتقادهای احتمالی می نوشت: ” منتقدان و مخالفانِ پلشت چشم دیدن موفقیت دولت را ندارند!”» در مقابل کیهان اما برخی رسانه های اصلاح طلب از خبر ادعایی رسانه های آمریکایی استقبال کرده و آن را فرصت مغتنمی عنوان کردند! در همین باره جمهوری اسلامی در گزارشی نوشت: «هر چند این خبر و گفت وگو رسمیت ندارند ولی می توانند آغازی برای پیمودن راهی جدید در سیاست خارجی کشورمان تلقی شوند. مسئولان نظام جمهوری اسلامی نباید به سیاستی متمایل شوند که راه را برای تحقق خواسته های دشمنان این نظام باز می کند. تردید نباید کرد که دیپلماسی اگر حساب شده هوشمندانه و برنامه ریزی شده باشد از هر سلاح دیگری قوی تر و کارآمدتر است. دیپلماسی قوی می تواند تمام سلاح های دشمن را از کار بیندازد و راه را بر اجرایی شدن توطئه ها ببندد.» این موضعگیری شریعتمداری را  فرهیختگان نیز از زاویه فنی و اقتصادی به این خبر ادعایی اشاره کرده و به نقل از مجید شاکری اقتصاددان نوشته است: «آنچه از نگاه کردن به وقایع ۵ سال گذشته یاد گرفته ام و آن این است که هیچ راه حل آسانی وجود ندارد. یعنی تصور اینکه شما یک سلسله اشتباهاتی انجام دهید و انتخاب های اشتباه داشته باشید و یک دفعه یک پیشنهاد معامله پذیرفتنی روی میز بیاید و شما آن را انتخاب کنید و تمام شود معمولاً با واقعیت متناسب نیست. فارغ از این که آن کسی که پیشنهاد می دهد ایلان ماسک باشد یا پمپئو. اگر ما برای شرایط بد برنامه ریزی کنیم وقتی شرایط خوب پیش بیاید خوشحال می شویم. اما اگر برای شرایط خوب برنامه ریزی کنیم شانس غافلگیری مان همیشه زیاد است.»  در کنار رسانه ها اما کاربران فضای مجازی نیز واکنش های متفاوتی داشتند برخی همانند جریان رسانه ای اردوگاه اصلاح طلبی از آن استقبال کرده برخی آن را بازی جدید ترامپ توصیف کرده و برخی نیز با نگاه تردید به آن نگاه کردند. از جمله اینکه کاربری نوشت :« دیدار با ایلان ماسک اگر تامین کننده ی منافع کشور باشد قطعا هیچ اشکالی نمی تواند داشته باشد؛ البته هرچند برای قضاوت بهتر باید منتظر انتشار محتوای این جلسه بود اما باتوجه به برخی تجریبات قبلی باید به ابراز نگرانی ها بیشتر حق داد تا ذوق زدگی ها !!»  
نوش دارو بعد از مرگ سهراب؟ 
اما فارغ از اظهار نظر و موضع گیری ها و زاویه دید جریان ها به خبر ادعایی رسانه های آمریکایی این تکذبیه وزارت خارجه از منظر دیگری هم قابل تامل بود. این تکذیبیه در حالی انجام می گرفت که بسیاری از رسانه ها از جمله خراسان متکی بر اظهارات هیئت نمایندگی ایران در سازمان ملل انجام این ملاقات را نزدیک به واقع تلقی کرده بودند. هیئت نمایندگی ایران همانند طرف آمریکایی اعلام کرده بود که در این باره نظری ندارد! همین موضوع و این تکذبیه دیر هنگام با واکنش های برخی کاربران همراه شد. در همین راستا مهدی قاسم زاده تحلیلگر در کانال تلگرامی خود نوشت : «وقتی خیلی دیر و بعد از تثبیت روایت رسانه های آمریکایی خبر دیدار ایلان ماسک و جناب ایروانی تکذیب می شود باید به افکار عمومی حق داد که گمان کنند؛ این دیدار واقعا انجام شده اما قرار بر رعایت اصل محرمانگی بوده و با گلایه طرف آمریکایی سخنگوی وزارت خارجه کشورمان آن را تکذیب کرده است!» در همین راستا یادداشت نویس کانال تلگرامی باشگاه روزنامه نگاران ایران در انتقاد از نحوه اطلاع رسانی دولت در این باره در یادداشت کوتاهی نوشت: «این هم از مصائب خبر رسانی در ایران است. روزنامه ها و خبرگزاری های آمریکایی هر دم جزئیات یک دیدار را اعلام می کنند اما در ایران همان خبر با تأخیر ۲۴ ساعته تکذیب می شود.اگر این خبر از اساس کذب است چرا وزارت خارجه همان دیروز و بلافاصله آن را تکذیب نکرد و ۲۴ ساعت پس از آن که روزنامه ها و رسانه های ایرانی آن را منتشر کردند و درباره آن تحلیل نوشتند و عده ای به رئیس جمهور و دولت تاختند و عده ای از دولت و رئیس جمهور حمایت کردند تکذیب کرد؟آیا وزارت خارجه از این که عده ای در کشور بر سر یک موضوع  یا یک خبر رودرروی هم قرار گیرند لذت می برد؟ آیا وزارت خارجه از این که رسانه ها در ایران بی اعتبار شوند خوشحال می شود؟ برای مدیران این وزارتخانه دسترسی به نماینده ایران در سازمان ملل که با یک تلفن ممکن است آن قدر سخت بود که نمی توانستند خبر را همان دیروز تکذیب کنند؟ یا این که اساسا خبر چنان که رسانه های آمریکایی از جزئیات مختلف آن خبر می دهند درست است اما وزارت خارجه می خواهد جا خالی دهد؟» 

پایان خبر دکتر نانو