دفع ابدی پشه‌های خطرناک با تغییر ژنتیکی میکروب‌های پوست
نجات از تب دنگی و مالاریا؛
دانشمندان با دستکاری ژنتیکی باکتری‌های پوست، شیوه نوینی برای دفع پشه‌ها از بدن انسان ابداع کرده اند که می‌تواند جایگزین غیرسمی، ماندگار و کم بویی برای DEET شود.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری دکتر نانو به نقل از نیواطلس، پشه‌های ماده خون خوار از طریق دی اکسید کربن بازدم، گرمای بدن و ترکیباتی تولیدی باکتری‌های بی ضرر که بخشی از میکروبیوم پوست ما هستند، به سمت انسان و سایر حیوانات جذب می‌شوند. در حالی که CO۲ و گرما ممکن است پشه‌ها را سمت ما هدایت کنند، اما این بو‌های باکتریایی هستند که آنها را مستقیما به سمت پوست ما جذب می‌کنند.
دو نوع باکتری به نام‌های «استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس» و «کورینه باکتریوم آمیکولاتوم» بیشتر میکروبیوم (باکتری‌های بی خطر و طبیعی پوست) را تشکیل می‌دهند. آنها همچنین شکلی از اسید لاکتیک به نام اسید لاکتیک L- (+) – را تولید می‌کنند که به جاذب پشه‌ها معروف است.
در حال حاضر از پماد یا اسپری‌های شیمیایی موسوم به DEET برای دور نگه داشتن حشرات مضر از بدن استفاده می‌شود که نه تنها دوام طولانی مدتی ندارد بلکه ممکن است در صورت جذب توسط بدن خطراتی برای سلامتی در پی داشته باشد.
اکنون گروهی از محققان به سرپرستی پروفسور «عُمر اکبری» از دانشگاه کالیفرنیا – سن دیگو و دانشگاه اکسفورد در آمریکا، نسخه‌هایی از این دو باکتری را ایجاد کردند که از نظر ژنتیکی فاقد ژن مسئول تولید اسید بودند. ایده این بود که اگر این باکتری‌های تغییر یافته به یک میکروبیوم موجود وارد شوند، تا حد زیادی جایگزین اشکال طبیعی و موجود «استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس» و «کورینه باکتریوم آمیکولاتوم» خواهند شد.
محققان در بررسی‌های آزمایشگاهی، هر دو شکل باکتری‌های مهندسی شده و طبیعی را روی پوست موش‌های زنده آزمایش کردند. طی ۱۴ روز بعد، این جوندگان هر روز به مدت ۱۰ دقیقه در معرض سه نوع پشه ماده که عامل بیماری‌هایی مانند مالاریا و تب دنگی هستند، قرار گرفتند.
آنها دریافتند سه روز پس از آغاز استفاده، اس. اپیدرمیدیس مهندسی شده، جذب پشه را تا ۶۴.۴ درصد در مقایسه با شکل طبیعی باکتری کاهش داد. علاوه بر این، این اثر به مدت ۱۱ روز ادامه داشت. کورینه باکتریوم آمیکولاتوم مهندسی شده نیز نتایج مشابهی را ارائه کرد.
در مقابل، اثر دافع DEET معمولا فقط چهار تا هشت ساعت طول می‌کشد. اگرچه DEET اثر قوی تری دارد، اما ممکن است پس از پیشرفت و توسعه بیشتر این دافع باکتریایی تغییر یافته ژنتیکی، این اثر تغییر کند.
نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS Nexus منتشر شده است.