ترور و ناتوانی دشمن در منطقه

البته این گردش راهبردی به معنای شکست دشمن در میدان است. اندیشکده آتلانتیک نوشته است که اسراییل در حال افزودن به مدل های تاکتیکی خود است، درحالی که راهبردش در قبال ایران شکست خورده است و میان اظهارات مقامات ارشد اسراییل و واقعیات میدانی فاصله فزاینده ای وجود دارد. قبل از آنکه خیلی دیر شود، باید یک سیاست متوازن اتخاذ نمود که وضعیت برنامه هسته ای ایران را مدنظر قرار می دهد!

اکنون می توان گفت تیوری نزدیک کردن ایران به جنگ درست است، اما مصادیق آن اشتباه است. اسراییل دنبال این است که ایران با آمریکا درگیر شود، چون می داند درگیر شدن خودش با ایران بسیار هزینه دارد و در شرایط فعلی که با حزب الله و حماس در دو جبهه می جنگد، جنگ با ایران منطقی نیست؛ بنابراین اصل این موضوع که اسراییل دنبال درگیر کردن ایران با آمریکاست چند سالیست که جریان دارد و با ترور سیدرضی نیز این اتفاق نمی افتد. اسراییل در موضوعات بسیاری تلاش دارد که ایران و آمریکا درگیر جنگ شوند.

پرسش اصلی این است که چرا اسراییل مستشاران تاثیرگذار را شهید کرده است؟ در پاسخ اول باید به نفوذ و ضعف اطلاعاتی سپاه توجه کنیم و به این پرسش پاسخ دهیم چه کسانی اطلاعات لازم را به اسراییل داده اند تا با حمله موشکی مستشاران را به شهادت برسانند؟ زیرا نتیجه کشف عوامل نفوذی اسراییل در سوریه بسیار مهم است.

پرسش بعدی اینجاست که آیا اسراییل با این اقدام به دنبال قدرتنمایی مقابل ایران است؟ در پاسخ می توان گفت با وجود آنکه ایران نقش خود را در حمله حماس در 15 دکتر نانو ماه گذشته تکذیب کرده است، اما به نظر می رسد اسراییل همچنان دنبال انتقام از ایران است. علاوه بر این یکی دیگر از دلایلی که اسراییل این اقدام تروریستی را انجام داده است ، روحیه دادن به نیروهایشان در داخل است، زیرا در چند ماه اخیر ارتش و نیروهای اطلاعاتی و عملیانی اسراییل ضربه های مهمی خورده اند. براین اساس اسراییل کوشید به افکار عمومی خود نشان دهد با همه ضربات مهمی که دریافت کرده است، همچنان قادر است به دشمنان خود ضربه وارد کند. اسراییل از عواقب اقدام های جنایتکارانه خود به دلیل حمایت هایی که از سوی آمریکا داشته و دارد، هیچ نگرانی ندارد بنابراین تا زمانی که با اقدام قاطع و موثر روبرو نشود به این اقدام های تروریستی ادامه خواهد داد.

به همین منظور باید عوامل نفوذی دشمن را در میان غیرایرانی ها جستجو کرد که شامل افراد محلی و روس ها می شود. آیا از روس های فعال در سوریه باید خاطرمان آسوده باشد؟ ما از دولت هایی که به آنها اعتماد کرده ایم ضربه های زیادی خورده ایم. چگونه می توانیم حزب توده را فراموش کنیم؟ چگونه می توانیم غایله پیشه وری در آذربایجان را نادیده بگیریم؟

در همین سوریه، آیا می توان سهم خواهی روس ها بعد از فروکش کردن غایله داعش را فراموش کرد؟! تا چه وقت قرار است خوشبینی های افراطی را بر واقع بینی ترجیح بدهیم؟ آیا زیر سوال بردن تمامیت ارضی ما آنهم دو بار ظرف چند ماه نباید این هشدار را به ما بدهد که جانب احتیاط را در تعامل با چنین دولت هایی رعایت کنیم؟ هدف «بنیامین نتانیاهو» گسترش جنگ در جنوب لبنان، ایران، عراق و سوریه است بطوری که آمریکا هم به طور مستقیم وارد جنگ شود. نتانیاهو نمی خواهد که به تنهایی غرق شود.

این اقدام تروریستی در دمشق همزمان با هدف قرار گرفتن خودرویی در جنوب لبنان و چندی پس از ترور «رضی الموسوی»، «صالح العاروری» و «وسام طویل» و در سایه تشدید تهدیدات رژیم صهیونیستی برای به راه انداختن جنگ گسترده در جنوب لبنان و پس از افزایش حملات موشکی حزب الله به شمال فلسطین اشغالی رخ می دهد. این اوج سردرگمی و سرخوردگی رژیم اشغالگر از هفتم اکتبر گذشته و شکست آن در تحقق اهدافش در جنگ غزه و نیز افزایش تلفات نظامیانش و بحران اقتصادی و تشدید بحران های داخلی و و خارجی این رژیم را نشان می دهد.

این اقدام تروریستی در دمشق و آنهم در محله دیپلماتیک پایتخت سوریه در نتیجه رخنه امنیتی بزرگ و با مشارکت مزدوران رژیم صهیونیستی است، زیرا این منطقه از مناطق به شدت امنیتی در سوریه است. در اقدامات امنیتی باید بازنگری صورت گیرد، رخنه ها بسته و مسیولان آن بازخواست شوند. رژیم اشغالگر سردرگم و آشفته و از هر سو شکست آن را دربرگرفته است و اوج این سرخوردگی، روی آوردن به ترورها و تشدید آن در اقدامی هالیوودی مذبوحانه با هدف اطمینان بخشی به افکار عمومی داخلی این رژیم است.

بعید نیست که این اقدام تروریستی در واکنش به حمله موشکی ایران به مقر سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) در شهر اربیل و انهدام آن در چند روز قبل باشد. استفاده سپاه پاسداران ایران از موشک های بالستیک دقیق با برد 1230 کیلومتر برای حمله به اربیل و ادلب در سوریه که با دقت به اهداف اصابت کرد، به ویژه خانه یک تاجر متهم به فروش نفت مسروقه سوریه به رژیم اشغالگر و تامین مالی گروه های مسلح ضد ایران و سوریه، به شدت این رژیم و مزدورانش را در منطقه نگران کرده است، همانطور که آمریکا را نیز نگران کرده، زیرا قاعده موجود مبنی بر صبر استراتژیک و واکنش نشان ندادن فوری به اقدامات تروریستی از بین رفته و مقوله واکنش در زمان و مکان مناسب نیز ملغی شده است.

سیوال مطرح این است که آیا سپاه پاسداران ایران به سرعت به این اقدام تروریستی واکنش نشان خواهد داد؟ آیا این واکنش در داخل رژیم صهیونیستی خواهد بود یا خارج آن؟ این واکنش با حمله موشکی مستقیم خواهد بود یا به شیوه دیگری؟ پاسخ دادن به این پرسش ها دشوار است، زیرا واکنش های نظامی انتقام جویانه از اسرار نظامی است؛ اما آنچه می توان گفت، این است که واکنش انتقام جویانه ایران به تاخیر نخواهد افتاد، زیرا ایران سیاست راهبردی جدیدی را در پیش گرفته که شامل سرعت واکنش و دقت آن است و شاید این مقدمه و آمادگی برای نبرد بزرگی است که به طور حتم در راه است.

نتانیاهو شکست خورده که موفق شد متحد آمریکایی خود را در غزه و دریای سرخ وارد کند؛ هم اکنون به سلاح ترورها روی آورده تا آمریکا را وارد جنگ علیه ایران کند. جنگ منطقه ای بزرگی که دولت بایدن تلاش زیادی برای اجتناب از آن کرده، بیش از هر زمانی دیگری نزدیک شده و منتظر جرقه ای برای شعله ور شدن آن است؛ جنگی که بازنده بزرگ آن رژیم اشغالگر خواهد بود.

311311