کدام راهکار در توانبخشی بیماران مبتلا به ام اس موثر است؟
دکتر نانو/خراسان رضوی کارشناسان رویکرد ساختاری برای بهینه سازی مداخلات ورزشی در توانبخشی ام اس توصیه کردند.
به نقل از مدیکال نت، گروهی از متخصصان در تحقیقات مولتیپل اسکلروزیس، رویکردی ساختاریافته را برای بررسی مکانیسم های تمرین ورزشی در بهبود نتایج بیماری ام اس توصیه می کنند.
در یک مقاله مروری با عنوان «تمرکز بر مکانیسم های عصبی مزایای تمرین ورزشی در مولتیپل اسکلروزیس»، آنان بر ارزش اتخاذ چارچوب پزشکی تجربی برای بهینه سازی توسعه، ارزیابی و کاربرد مداخلات ورزشی در توانبخشی ام اس تاکید کردند.
ام اس، بیماری مزمن و اغلب ناتوان کننده سیستم عصبی مرکزی است که عملکرد حرکتی و شناختی را مختل می کند و میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. اگرچه درمان های دارویی برای پیشگیری از عود ام اس موثر هستند، اما برای بهبود عملکردهایی که تحت تاثیرات منفی بیماری هستند، طراحی نشده اند. تمرین ورزشی به عنوان مداخله موثر با پتانسیل بهبود علایم عصبی ام اس شناخته شده است. با این حال، پتانسیل آن به دلیل روش شناسی متناقض در زمینه علم تمرین و عدم درک مکانیسم های زیربنایی به طور کامل محقق نشده است.
محقق اصلی تحقیق، دکتر برایان ام. ساندروف، دستیار مدیر مرکز تحقیقات عصب روان شناسی و علوم اعصاب در بنیاد کسلر و مدیر آزمایشگاه تحقیقاتی توانبخشی عصبی ورزش این مرکز در این باره گفت: با درک نحوه تاثیر ورزش بر عملکرد سیستم عصبی مرکزی در ام اس، می توانیم مداخلاتی را طراحی و بهینه سازی کنیم که تحرک، شناخت و کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.
در این تحقیق، ساندروف و همکارانش متون علمی و تحقیقاتی فعلی در مورد تمرین ورزشی در ام اس را مرور و چارچوب پزشکی تجربی را به عنوان مسیری برای تسریع پیشرفت در سطح میدانی برای ادغام بهتر تمرینات ورزشی در پروتکل های توانبخشی ام اس ترسیم کردند. این چارچوب شامل چهار مرحله اصلی است؛ شناسایی اهداف سیستم عصبی مرکزی برای مداخله، انتخاب نتایجی که منعکس کننده اهداف سیستم عصبی مرکزی هستند، توسعه مداخلاتی که آن اهداف را تعدیل می کند و انجام آزمایش های بالینی قوی برای تعیین دقیق میزان تغییرات در اهداف سیستم عصبی مرکزی که دلیلی برای بهبودهای مرتبط با ورزش در نتایج بالینی است.
ساندروف اظهار کرد: اتخاذ این چارچوب و همکاری بین رشته ها، ارتباط بین تحقیقات پایه و کاربردهای بالینی را تقویت و به پزشکان کمک می کند تا یافته ها را به مداخلات درمانی در دنیای واقعی تفسیر کنند. این رویکرد اصولی پیشرفت ما را به سمت پروتکل های مبتنی بر شواهد افزایش می دهد و در نهایت نتایج توانبخشی ورزش را برای افراد مبتلا به ام اس ارتقا می دهد.
یافته های این پژوهش در مجله Multiple Sclerosis and Related Disorders منتشر شده است.
پایان خبر دکتر نانو